Dyskopatia szyjna – opis dysfunkcji
Dyskopatia szyjna jest dolegliwością wynikającą najczęściej z postępującej choroby zwyrodnieniowej kręgów, której towarzyszy degeneracja krążka międzykręgowego zwanego potocznie dyskiem. Na poziomie przyłączenia kręgosłupa do podstawy czaszki oraz pomiędzy pierwszym, a drugim kręgiem nie ma dysków, więc dyskopatia szyjna może wystąpić od poziomu C2-C3 do C6-C7. Wypuklina lub przepuklina krążka międzykręgowego może dawać takie objawy jak ból kręgosłupa z promieniowaniem w dół, bóle barków, drętwienia kończyn górnych z promieniującym bólem nawet do palców, bóle głowy, zaburzenia równowagi i nudności, zmniejszenie ruchomości w obrębie szyi, a w skrajnych przypadkach nawet niedowłady kończyn. Duży wpływ na rozwój choroby ma szeroko pojęty styl życia, w którego skład wchodzą rodzaj wykonywanej pracy (praca siedząca), aktywność ruchowa, czy stres.
Dyskopatia szyjna – diagnostyka
W celu zdiagnozowania dyskopatii szyjnej, najczęściej wykonuje się badania obrazowe, np. RTG, tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny. Pozwalają one zobaczyć, w którym segmencie lub segmentach występuje schorzenia, oraz ocenić stopień degeneracji dysku i kręgów. Przeprowadzany jest również wywiad z pacjentem połączony z badanie fizykalnym. Po zdiagnozowaniu dyskopatii pierwszym krokiem jaki się stosuje jest zazwyczaj leczenie zachowawcze. Zwykle stosuje się indywidualnie dobrane dla pacjenta ćwiczenia, zabiegi pomocnicze w postaci np. wyciągu szyjnego, który ma na celu zwiększenie przestrzeni międzykręgowych, jak i odpowiednio dobraną farmakoterapię. Zdecydowana większość pacjentów dobrze reaguje na leczenie zachowawcze, a ich ból ustępuje. W rzadkich przypadkach, np. gdy przepuklina krążka jest na tyle duża, że uciska rdzeń kręgowy, a leczenie zachowawcze nie powoduje jej zmniejszenia, konieczna może się okazać interwencja chirurgiczna. W dzisiejszych czasach często stosuje się tzw. nukleoplastyke, czyli usunięcie fragmentu dysku powodującego ucisk metodą endoskopową. Należy jednak pamiętać, że operacja powinna być traktowana jako ostateczność.
Dyskopatia szyjna – leczenie
Kluczową zasadą przy stosowaniu ćwiczeń na dyskopatię, jak i przy każdej innej dolegliwości jest to, aby były one bezbolesne lub nie pogłębiały istniejących już dolegliwości. Można stosować ćwiczenia rozciągające na odcinek szyjny, z ruchem cofania brody, czyli retrakcji. Ważne są również ćwiczenia wzmacniające, jak spięcia izometryczne przy próbie wyprostu, czy ruchach na boki. Program ćwiczeń powinien być skonsultowany z fizjoterapeutą oraz dobrany indywidualnie dla pacjenta.
Jeśli szukasz skutecznej fizjoterapii lub masażu to zapraszamy.