Porażenie nerwu twarzowego – charakterystyka

Porażenie nerwu twarzowego to jedno z najczęstszych schorzeń tego nerwu oraz okolicy w której on przebiega. Choroba ujawnia się w każdym wieku, niezależnie od płci. Dawniej twierdzono, że jest to schorzenie idiopatyczne, dziś jednak oczywistym jest, że w znacznej większości przypadków porażenie tego typu może być wynikiem zakażenia wirusem opryszczki zwykłej typu I, lub też innych dotąd nieznanych jeszcze wirusów. Porażenie nerwu twarzowego występuje częściej u osób z upośledzoną odpornością komórkową, często jako powikłanie neurologiczne w trakcie, lub po przebytym półpaścu znane jako zespół Ramseya Hunta. Najczęstszą z kolei przyczyną obustronnego porażenia nerwu twarzowego jest borelioza, która w swoim przebiegu stopniowo i równocześnie zajmuje kolejne poziomy OUN i obwodowego układu nerwowego.

Porażenie nerwu twarzowego – objawy

Dolegliwości porażenia Bella polegają głównie na niedowładzie mięśni połowy twarzy, czyli górnej i dolnej jej części. Mechanizm choroby polega na znacznym obrzęku nerwu VII. Jest on bowiem nieustannie uciśnięty, co szybko prowadzi do niedokrwienia i porażenia, ponieważ kanał kości skroniowej jest gdzie przebiega nerw VII jest wąski. Pacjent u którego można podejrzewać opisywane schorzenie, często opisuje swoją początkową dolegliwość jako nieustanny, pulsujący ból za uchem który na dzień lub dwa poprzedza opisywaną chorobę. Niedowład, a często porażenie pełne rozwija się bardzo dynamicznie, nawet w przeciągu kilku godzin, największy zakres przyjmując w 48-72 h. Pacjenci zgłaszają wówczas odczucie drętwienia twarzy, dyskomfort spowodowany uczuciem ciężkości, mrowienia. Można zaobserwować, że strona zajęta staje się wygładzona, pozbawiona jakichkolwiek zmarszczek, a tym samym ekspresji.

Porażenie nerwu twarzowego – diagnostyka

W wywiadzie mającym na celu diagnostykę fizjoterapeutyczną często pomaga polecenie pacjentowi wyrażenia mimiki tzn. zmarszczenia czoła, mrugania, szerokiego uśmiechu, szczerzenia zębów, czy uniesienia brwi. W ciężkich przypadkach zauważalne jest znaczne poszerzenie szpary powiekowej. Dlatego w diagnostyce ważne jest zaobserwowanie u pacjenta komfortu widzenia, gdyż często Pacjenci skarżą się na podrażnienie spojówki i wysychanie rogówki powodowane brakiem możliwości pełnego mrugania. Wynik badania czucia w większości przypadków jest prawidłowy, z wyjątkiem zewnętrznego przewodu słuchowego oraz niedużego obszaru za uchem. Pacjenci zgłaszają problemy z przeżuwaniem oraz nieopanowanym drżeniem mięśni twarzy. Jeżeli Pacjent zgłasza problemy z wydzielaniem śliny, upośledzonym odczuwaniem smaków, łzawieniem oraz  nadwrażliwością na głośniejsze dźwięki wówczas jest to informacja o uszkodzeniu w obrębie proksymalnego odcinka nerwu twarzowego w stosunku do odejścia struny bębenkowej. Nie istnieją swoiste diagnostyczne testy, które mogłyby jednoznacznie wskazywać, że objawy są związane z porażeniem, dlatego ważna jest całościowa ocena stanu pacjenta, obserwacja mimiki, dokładny wywiad oraz przyglądanie się zachowaniu pacjenta. Dzięki wnikliwej obserwacji porażenie Bella można w porę zróżnicować od ośrodkowego niedowładu mięśni twarzy, które z kolei może wskazywać na udar.

Jeśli szukasz skutecznej fizjoterapii lub masażu to zapraszamy.